[فعل]

benennen

/bəˈnɛnən/

فعل گذرا

[گذشته: benannte] [گذشته: benannte] [گذشته کامل: benannt] [فعل کمکی: haben ]

1 نامیدن نام‌گذاری کردن

1.Der Angeklagte benannte mehrere Zeugen.

1. متهم شاهدهای متعددی را نامید.
2.Sie benannten den Neugeborenen nach dem Urgroßvater Alois.

2. آن‌ها تازه‌متولد را بخاطر جد پدری "آلوئیس" نامیدند.