[فعل]

bestätigen

/bəˈʃtɛːtɪɡn̩/

فعل گذرا

[گذشته: bestätigte] [گذشته: bestätigte] [گذشته کامل: bestätigt] [فعل کمکی: haben ]

1 تصدیق کردن تائید کردن

1.Die Firma hat mir den Termin schriftlich bestätigt.

1. شرکت قرار را به صورت کتبی تائید کرد.
2.Die Zeugin hat seine Aussage bestätigt.

2. شاهد، شهادتش را تصدیق کرد.
3.Ich kann bestätigen, dass er hier war.

3. من می‌توانم تصدیق کنم که او اینجا بود.