[فعل]

einschlafen

/ˈaɪ̯nˌʃlaːfn̩/

فعل بی قاعده فعل ناگذر

[گذشته: schlief ein] [گذشته: schlief ein] [گذشته کامل: eingeschlafen] [فعل کمکی: sein ]

1 خوابیدن به خواب رفتن

1.Meine Frau schläft immer vor dem Fernseher ein.

1. همسر من همیشه روبه روی تلویزیون می خوابد. [همیشه روبه روی تلویزیون به خواب می رود]