[فعل]

entgegenkommen

/ɛntˈɡeːɡn̩ˌkɔmən/

فعل ناگذر

[گذشته: kam entgegen] [گذشته: kam entgegen] [گذشته کامل: entgegengekommen] [فعل کمکی: sein ]

1 ملاقات کردن سر رسیدن، پیش آمدن

1.Auf dem Weg nach Hause ist mir mein Nachbar entgegengekommen.

1. در راه من به سمت خانه همسایه را ملاقات کردم.