[فعل]

entkräften

/ɛntˈkʀɛftn̩/

فعل گذرا

[گذشته: entkräftete] [گذشته: entkräftete] [گذشته کامل: entkräftet] [فعل کمکی: haben ]

1 تضعیف کردن ناتوان کردن

مترادف و متضاد auszehren erschöpfen schwächen stärken

1.Die Fakten, die ich präsentierte, entkräfteten ihr Argument.

1. حقایقی که من ارائه می‌دهم استدلال شما را تضعیف می‌کند.
2.Die Grippe hat ihn entkräftet.

2. آنفولانزا او را ناتوان کرد.