[فعل]

entmutigen

/ɛntˈmuːtɪɡn̩/

فعل گذرا

[گذشته: entmutigte] [گذشته: entmutigte] [گذشته کامل: entmutigt] [فعل کمکی: haben ]

1 دلسرد کردن ناامید کردن

مترادف و متضاد deprimieren die Hoffnung nehmen mutlos machen ermutigen

1.Der Misserfolg entmutigte ihn.

1. شکست او را ناامید کرد.
2.Ich lasse mich nicht durch Pech entmutigen.

2. من نمی‌گذارم که بدشانسی من را دلسرد بکند.