[فعل]

enttäuschen

/ɛntˈtɔɪ̯ʃn/

فعل گذرا

[گذشته: enttäuschte] [گذشته: enttäuschte] [گذشته کامل: enttäuscht] [فعل کمکی: haben ]

1 ناامید کردن مأیوس کردن، دلسرد کردن

1.Leider hat mich sein Verhalten enttäuscht.

1. متأسفانه رفتار تو مرا ناامید کرد.
2.Sein Verhalten hat mich sehr enttäuscht.

2. رفتار او من را خیلی مأیوس کرد.
3.Wir waren von dem Konzert sehr enttäuscht.

3. ما از کنسرت خیلی دلسرد شدیم.