[فعل]

frühstücken

/ˈfʁyːˌʃtʏkən/

فعل ناگذر

[گذشته: frühstückte] [گذشته: frühstückte] [گذشته کامل: gefrühstückt] [فعل کمکی: haben ]

1 صبحانه خوردن

1.Am Sonntag frühstücke ich gern im Bett.

1. یکشنبه‌ها دوست دارم در تختخواب صبحانه بخورم.
2.Ich frühstücke immer im Büro.

2. من همیشه در دفتر صبحانه می‌خورم.