[فعل]

genügen

/ɡəˈnyɡən/

فعل ناگذر

[گذشته: genügte] [گذشته: genügte] [گذشته کامل: genügt] [فعل کمکی: haben ]

1 کافی بودن کفایت کردن

1.Die Getränke genügen für alle.

1. نوشیدنی‌ها برای همه کفایت می‌کند.
2.Wie viele Zimmer brauchen Sie? – Mir genügt eine 2-Zimmer-Wohnung.

2. چندتا اتاق نیاز دارید؟ - برای من یک آپارتمان 2 اتاقه کافی است.