[فعل]

grenzen

/ˈɡʀɛnʦn̩/

فعل بی قاعده فعل ناگذر

[گذشته: grenzte] [گذشته: grenzte] [گذشته کامل: gegrenzt] [فعل کمکی: haben ]

1 مرز داشتن

etwas grenzt an etwas (Akk.)

با چیزی مرز داشتن

1. Das Grundstück grenzt an einen Naturschutzpark.

1. قطعه زمین با یک پارک حفاظت‌شده مرز دارد.
2. Die Schweiz grenzt an Deutschland, Österreich, Italien und Frankreich.

2. سوییس با آلمان، اتریش، ایتالیا و فرانسه مرز دارد [همسایه است].