[فعل]

herausnehmen

/hɛrˈaʊsnˌeːmən/

فعل بی قاعده ضعیف فعل گذرا

[گذشته: nahm heraus] [گذشته: nahm heraus] [گذشته کامل: herausgenommen] [فعل کمکی: haben ]

1 بیرون بردن بیرون آوردن

1.Sie nahm zwei Pillen aus der Dose heraus.

1. او دو تا قرص را از قوطی بیرون آورد.

2 دور کردن خارج کردن

1.Sie hat das Kind sofot aus der Schule herausgenommen.

1. او به سرعت کودک را از مدرسه خارج کرد.

3 کشیدن بیرون کشیدن

1.Er hat meinen Zahn heraugenommen.

1. او دندانم را کشید.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان