1 . من 2 . خود
[ضمیر]

ich

/ɪç/

1 من [ضمیر شخصی اول شخص مفرد]

  • 1.- Wer kann antworten? - Ich.
    1. - چه کسی می‌تواند پاسخ دهد؟ - من.
  • 2.Du und ich lieben immer einander.
    2. من و تو همیشه یکدیگر را دوست داریم.
  • 3.Ich bin müde.
    3. من خسته هستم.
  • 4.Ich heiße Veronika.
    4. اسم من «ورونیکا» است [من «ورونیکا» هستم].
  • 5.Ich lerne Deutsch.
    5. من زبان آلمانی می‌آموزم.
توضیحاتی در رابطه با ضمیر ich
ضمیر "ich" به معنای (من) می‌تواند جایگزین گروه اسمی‌ای شود که به خود اشاره می‌کند. باید توجه داشت که این ضمیر در زبان آلمانی با توجه به نقش گرامری خود تغییر شکل می‌دهد:
".Er kam statt meiner" (او به جای من آمد.): در اینجا در حالت ملکی (Genetiv) از ضمیر من استفاده شده‌است.
"!Schreib mir" (برایم بنویس!): در اینجا در حالت مفعولی غیرمستقیم (Dativ) از ضمیر من استفاده شده‌است.
".Er hat mich nicht gesehen" (او من را ندید.): در اینجا در حالت مفعولی مستقیم (Akkusativ) از ضمیر من استفاده شده‌است.
[اسم]

das Ich

/ɪç/
قابل شمارش خنثی
[جمع: Ich(s)] [ملکی: Ich(s)]

2 خود شخص

مترادف و متضاد Person
  • 1.das eigene Ich erkennen
    1. شخص خود را شناختن
  • 2.sein besseres Ich
    2. خود بهتر او
توضیحاتی درباره واژه Ich
به شخصیت که فرد به آن آگاهی دارد و آن را از محیط خود جدا می‌کند در زبان آلمانی "Ich" گفته می‌شود.
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان