[فعل]

jammern

/ˈjamɐn/

فعل گذرا و ناگذر

[گذشته: jammerte] [گذشته: jammerte] [گذشته کامل: gejammert] [فعل کمکی: haben ]

1 نالیدن غر زدن

1.Es wird viel gejammert, aber nichts getan.

1. بسیار نالیده شد اما کاری انجام نشد.
2.Mein Sohn jammert immer, wenn er ins Bett gehen muss.

2. پسرم همیشه غر می‌زند وقتی‌که باید به تخت برود.