1 . خراب کردن
[فعل]

kaputtmachen

/kaˈpʊtˌmaχn̩/
فعل ناگذر
[گذشته: machte kaputt] [گذشته: machte kaputt] [گذشته کامل: kaputtgemacht] [فعل کمکی: haben ]
صرف فعل

1 خراب کردن

  • 1.Wer hat die Lampe kaputtgemacht?
    1. کی چراغ را خراب کرد؟
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان