[فعل]

kränken

/ˈkʁɛŋkn̩/

فعل گذرا

[گذشته: kränkte] [گذشته: kränkte] [گذشته کامل: gekränkt] [فعل کمکی: haben ]

1 رنجاندن اذیت کردن

1.Deine Missachtung kränkt mich sehr.

1. بی‌اعتنایی‌ات خیلی من را رنجاند.
2.Ich wollte ihn nicht kränken.

2. من نمی‌خواستم او را برنجانم.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان