[فعل]

krönen

/ˈkʁøːnən/

فعل گذرا

[گذشته: krönte] [گذشته: krönte] [گذشته کامل: gekrönt] [فعل کمکی: haben ]

1 تاج‌گذاری کردن به پادشاهی برگزیدن

1.der Papst krönte die deutschen Kaiser in Rom

1. پاپ، قیصر آلمانی را در رم تاج‌گذاری کرد.
2.Karl der Große wurde im Jahre 800 zum Kaiser gekrönt.

2. کارل بزرگ در سال 800 برای امیری تاج‌گذاری کرد.