[فعل]

lahmlegen

/ˈlaːmˌleːɡn̩/

فعل گذرا

[گذشته: legte lahm] [گذشته: legte lahm] [گذشته کامل: lahmgelegt] [فعل کمکی: haben ]

1 از کار انداختن متوقف کردن

مترادف و متضاد zum Erliegen bringen zum Stillstand bringen

1.Der Sturm legte die Stromversorgung der ganzen Stadt lahm.

1. توفان تأمین برق تمامی شهر را از کار انداخت.
2.Durch einen Unfall war der Verkehr auf der Autobahn stundenlang lahmgelegt.

2. رفت‌وآمد در بزرگراه به‌خاطر یک تصادف ساعت‌ها متوقف شد.