[اسم]

die Landessprache

/ˈlandəsˌʃpʁaːxə/

قابل شمارش مونث

[جمع: Landessprachen] [ملکی: Landessprache]

1 زبان بومی زبان محلی

1.Während seiner Reise lernte er die Grundlagen der Landessprache.

1. او در زمان سفر پایه‌های زبان بومی (آن کشور) را آموخت.
2.Wenn man in einem Land lebt, muss man auch die Landessprache beherrschen.

2. وقتی انسان در کشوری زندگی می‌کند باید به زبان بومی (آن کشور) نیز مسلط بشود.