[فعل]

niesen

/ˈniːzn̩/

فعل بی قاعده فعل ناگذر

[گذشته: nieste] [گذشته: nieste] [گذشته کامل: geniest] [فعل کمکی: haben ]

1 عطسه کردن

1.Ich muss niesen.

1. من باید عطسه کنم.
2.Wenn jemand niest, dann wünscht man ihm „Gesundheit“!

2. هنگامی‌که کسی عطسه می‌کند بعدش برایش آرزوی "عافیت" می‌شود!