[فعل]

notieren

/noˈtiːʁən/

فعل ناگذر

[گذشته: notierte] [گذشته: notierte] [گذشته کامل: notiert] [فعل کمکی: haben ]

1 یادداشت کردن یادداشت‌برداری کردن، نت‌برداری کردن

1.Er notierte die Namen der Teilnehmer.

1. او اسامی شرکت‌کنندگان را یادداشت کرد.
2.Ich notierte die Informationen auf meinem Schreibblock.

2. من اطلاعات را در دفترچه‌ام یادداشت کردم.