[اسم]

das Prestige

/pʁɛsˈtiːʒə/

غیرقابل شمارش خنثی

[ملکی: Prestiges]

1 اعتبار وجهه، آبرو

مترادف و متضاد Geltung Ruf

1.Er gewann Prestige durch seine großzügigen Spenden.

1. او با اعانه‌های سخاوتمندانه‌اش اعتباری کسب کرد.
2.Er wahrt sein Prestige.

2. او از وجه‌اش دفاع می‌کند.