[فعل]

sich reimen

/ˈʁaɪ̯mən/

فعل بازتابی

[گذشته: reimte] [گذشته: reimte] [گذشته کامل: gereimt] [فعل کمکی: haben ]

1 هم‌قافیه بودن

1.Die beiden Wörter reimen sich.

1. هر دو واژه هم‌قافیه هستند.
2.Gedichte müssen sich nicht immer reimen.

2. شعرها نباید همیشه هم‌قافیه باشند.