[صفت]

ruppig

/ˈʁʊpɪç/

قابل مقایسه

[حالت تفضیلی: ruppiger] [حالت عالی: ruppigsten]

1 بی‌ادب پررو

مترادف و متضاد flegelhaft ungeschliffen

1.Er war sehr ruppig zu uns.

1. او با ما خیلی پررو بود [او خیلی با پررویی رفتار کرد].
2.Er wirkt ruppig und barsch, ist aber eigentlich ein sehr netter Mensch.

2. او خشن و بی‌ادب به‌نظر می‌رسد ولی در واقع فردی بسیار مهربان است.