[فعل]

schlichten

/ˈʃlɪçtn̩/

فعل گذرا و ناگذر

[گذشته: schlichtete] [گذشته: schlichtete] [گذشته کامل: geschlichtet] [فعل کمکی: haben ]

1 وساطت‌کردن میانجی‌گری‌کردن، پادرمیانی‌کردن

1.Es gelang ihr nicht, den Streit zu schlichten.

1. او برای میانجی‌گری‌کردن در دعوا موفق نشد.
2.Ich habe den Streit geschlichtet, bis alle zufrieden waren.

2. من در دعوا وساطت کردم تا وقتی‌که همه راضی بودند.