[فعل]

veranlassen

/fɛɐ̯ˈʔanlasn̩/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: veranlasste] [گذشته: veranlasste] [گذشته کامل: veranlasst] [فعل کمکی: haben ]

1 مقرر کردن دستور دادن، ترتیب دادن

1.Ich habe veranlasst, dass die Türen neu gestrichen werden.

1. من مقرر کردم که درها از نو رنگ‌آمیزی بشوند.