[فعل]

vorhalten

/ˈfoːɐ̯ˌhaltn̩/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: hielt vor] [گذشته: hielt vor] [گذشته کامل: vorgehalten] [فعل کمکی: haben ]

1 جلوی چیزی گرفتن نگه‌داشتن

1.Er muss sich beim Husten die Hand vorhalten.

1. او باید هنگام سرفه دست را جلوی (دهان) بگیرید.
2.jemandem einen Spiegel vorhalten

2. یک آینه را جلوی کسی گرفتن