[اسم]

die Weisheit

/ˈvaɪ̯shaɪ̯t/

قابل شمارش مونث

[جمع: weisheiten] [ملکی: weisheit]

1 پختگی خردمندی، دانایی

مترادف و متضاد Gelehrtheit reife

1.Er war mit seiner Weisheit am Ende.

1. (دیگر) عقلش قد نمی‌داد.
2.Mit dem Alter erlangen die Menschen meist Weisheit.

2. مردم به‌طور معمول با افزایش سن پختگی کسب می‌کنند [پخته‌تر می‌شوند].