[اسم]

der Wohnraum

/vˈoːnraʊm/

قابل شمارش مذکر

[جمع: Wohnräume] [ملکی: Wohnraum(e)s]

1 خانه فضای زندگی

1.Solange er nicht geschieden sei, habe er keinen eigenen Wohnraum zu beanspruchen.

1. تا زمانی که او طلاق نگرفته‌است، اجازه مطالبه خانه خود را ندارد.
2.Wer in die Wohnräume will, muss durch den Laden gehen.

2. کسی که می‌خواهد وارد خانه شود باید از داخل مغازه برود.