1 . تضعیف کردن
[فعل]

entkräften

/ɛntˈkʀɛftn̩/
فعل گذرا
[گذشته: entkräftete] [گذشته: entkräftete] [گذشته کامل: entkräftet] [فعل کمکی: haben ]

1 تضعیف کردن ناتوان کردن

مترادف و متضاد auszehren erschöpfen schwächen stärken
  • 1.Die Fakten, die ich präsentierte, entkräfteten ihr Argument.
    1. حقایقی که من ارائه می‌دهم استدلال شما را تضعیف می‌کند.
  • 2.Die Grippe hat ihn entkräftet.
    2. آنفولانزا او را ناتوان کرد.
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان