[فعل]

deducir

/dˌeðuθˈiɾ/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: deduje] [حال: deduzco] [گذشته: deduje] [گذشته کامل: deducido]

1 استنتاج کردن نتیجه گرفتن، برداشت کردن

1.¿Podemos deducir de su silencio que no lo aprueba?

1. آیا می‌توانیم از سکوت شما برداشت کنیم که موافق نیستید؟