[فعل]

escupir

/ˌeskupˈiɾ/

فعل ناگذر

[گذشته: escupí] [حال: escupo] [گذشته: escupí] [گذشته کامل: escupido]

1 تف کردن

1.El policía multó a un hombre por escupir en la calle.

1. پلیس یک مرد را به‌خاطر تف کردن در خیابان جریمه کرد.