[فعل]

monologar

/mˌonoloɣˈaɾ/

فعل بی قاعده فعل ناگذر

[گذشته: monologué] [حال: monologo] [گذشته: monologué] [گذشته کامل: monologado]

1 تک‌گویی کردن مونولوگ گفتن

1.El personaje se queda solo en escena y se pone a monologar.

1. کاراکتر روی صحنه تنها است و شروع به مونولوگ گفتن می‌کند.