[اسم]

l'affolement

/afɔlmˈɑ̃/

قابل شمارش مذکر

1 اضطراب تشویش، وحشت، هراس

1.Dans son affolement, elle a oublié ses clés.

1. با آن اضطرابی که داشت کلیدش را یادش رفت.