[فعل]

argumenter

/aʀgymɑ̃te/

فعل ناگذر

[گذشته کامل: argumenté] [حالت وصفی: argumentant] [فعل کمکی: avoir ]

1 دلیل آوردن استدلال کردن

1.Ce chercheur argumente sa thèse à l'aide de découvertes récentes.

1. این محقق به کمک اکتشافات اخیر برای رساله‌اش استدلال می‌آورد.
2.Le ministre argumente pour défendre son bilan.

2. وزیر برای دفاع از پیشینه‌اش دلیل می‌آورد.