[صفت]

bienveillant

/bjɛ̃vɛjɑ̃/

قابل مقایسه

[حالت مونث: bienveillante] [جمع مونث: bienveillantes] [جمع مذکر: bienveillants]

1 خیرخواه بامحبت

1.C'est un homme bienveillant, rempli de compassion.

1. این مردی خیرخواه [بامحبت] است، سرشار از ترحم.
2.Selon Renard, il faut être bienveillant pour l'humanité en général.

2. طبق نظر "رونار"، در کل باید خیرخواه بشر بود.