1 . دوست
[اسم]

le compagnon

/kɔ̃paɲɔ̃/
قابل شمارش مذکر
[جمع: compagnons] [مونث: compagne]

1 دوست یار، هم‌نشین، شریک

  • 1.Tu dis vrai, c'est très bien d'avoir un compagnon fidèle.
    1. تو راست می‌گویی، داشتن یک دوست وفادار خیلی خوب است.
un compagnon de classe
هم‌کلاسی
un compagnon de travail
هم‌کار
un compagnon de voyage
هم‌سفر
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان