[اسم]

la contradiction

/kɔ̃tʀadiksjɔ̃/

قابل شمارش مونث

1 مخالفت اختلاف، دوگانگی

1.À chaque discussion, elle apporte une contradiction.

1. در هر بحثی او مخالفت می‌کند [مخالفتش را ابراز می‌کند].
2.Je ne vois pas de contradiction entre les deux déclarations.

2. بین این دو اظهار نظر دوگانگی‌ای نمی‌بینم.