[اسم]

le descendant

/desɑ̃dɑ̃/

قابل شمارش مذکر

1 اولاد نواده

1.Ils n'ont pas eu d'enfants et n'auront pas de descendants directs.

1. آنها بچه‌ای ندارند و نوادگان مستقیمی نخواهند داشت.
2.Je suis un descendant des premiers colons dans cette région.

2. من اولاد نخستین مهاجرنشینان در این منطقه هستم.