[فعل]

enquêter

/ɑ̃kete/

فعل ناگذر

[گذشته کامل: enquêté] [حالت وصفی: enquêtant] [فعل کمکی: avoir ]

1 تحقیق کردن بررسی کردن

1.Il faut enquêter.

1. او باید تحقیق کند.
2.Le commissaire enquête pour savoir qui a commis le crime.

2. بازپرس برای دانستن اینکه چه کسی جرم را مرتکب شده است تحقیق می‌کند.