[فعل]

flairer

/fleʀe/

فعل گذرا

[گذشته کامل: flairé] [حالت وصفی: flairant] [فعل کمکی: avoir ]

1 بو کشیدن بو حس کردن

1.J'adorais flairer l'odeur des confitures.

1. من عاشق بو کشیدن بوی مرباها بودم.
2.Le chat a flairé l'odeur des crevettes !

2. گربه بوی میگوها را حس کرد.