[قید]

forcément

/fɔʀsəmɑ̃/

غیرقابل مقایسه

1 از روی ناچاری

1.Il l'a fait forcément et malgré lui.

1. او از روی ناچاری و علی‌رغم (میل) خودش این را انجام داد.
2.Je ne crois pas qu'une telle conclusion doive forcément s'ensuivre.

2. من تصور نمی‌کنم که چنین نتیجه‌‌ای باید از روی ناچاری به بار آید.