[فعل]

friser

/fʁizˈe/

فعل گذرا و ناگذر

[گذشته کامل: frisé] [حالت وصفی: frisant] [فعل کمکی: avoir ]

1 فر زدن پیچیدن (مو)، فر خوردن، فرفری بودن

1.Elle frise naturellement.

1. موهای او ذاتا فر می‌خورد. (فرفری است.)
2.Friser les cheveux avec des bigoudis

2. موها را با بیگودی فر زدن

2 تماس پیدا کردن برخورد کردن

1.Balle de tennis qui frise le filet.

1. توپ تنیسی که به تور برخورد کرد.

3 نزدیک بودن (به رخ دادن اتفاقی)

1.Elle devait bien friser la soixantaine.

1. او باید نزدیک 60 سالگی باشد.

4 نزدیک شدن

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان