[صفت]

habituel

/abityɛl/

قابل مقایسه

[حالت مونث: habituelle] [مذکر قبل از حرف صدادار: habituel] [جمع مونث: habituelles] [جمع مذکر: habituels]

1 همیشگی معمول، عادی

1.Je suis un client habituel du restaurant.

1. من مشتری همیشگی رستوران هستم.
2.Mon restaurant habituel est fermé donc je mangerai ailleurs.

2. رستوران همیشگی‌ام بسته است پس جای دیگری غذا خواهم خورد.