[صفت]

intègre

/ɛ̃tɛgʀ/

قابل مقایسه

[حالت مونث: intègre] [مذکر قبل از حرف صدادار: intègre] [جمع مونث: intègres] [جمع مذکر: intègres]

1 درستکار درست، شریف

1.C'est un homme intègre qui ne ment jamais.

1. او مردی شریف است که هیچگاه دروغ نمی‌گوید.
2.Ces personnes sont intègres.

2. این اشخاص درستکار هستند.