[فعل]

klaxonner

/klaksɔne/

فعل گذرا

[گذشته کامل: klaxonné] [حالت وصفی: klaxonnant] [فعل کمکی: avoir ]

1 بوق زدن

1.Je klaxonne pour avertir le cycliste.

1. من برای آگاه کردن دوچرخه‌سوار بوق میزنم.
2.Le conducteur impatient a klaxonné.

2. راننده عجول بوق زد.