[صفت]

originaire

/ɔʀiʒinɛʀ/

غیرقابل مقایسه

[حالت مونث: originaire] [جمع مونث: originaires] [جمع مذکر: originaires]

1 اهل (جایی بودن)

1.Je suis originaire d'un pays que vous ne connaissez pas.

1. من اهل کشوری هستم که شما نمی‌شناسید [نمی‌دانید کجاست].
2.Mon cousin habite à Dijon mais est originaire de Limoges.

2. پسرعمویم در "دیژون" زندگی می‌کند اما اهل "لیموژ" است.