1 . باران باریدن 2 . فروریختن
[فعل]

pleuvoir

/pløvwaʀ/
فعل بی قاعده فعل ناگذر
[گذشته کامل: plu] [حالت وصفی: pleuvant] [فعل کمکی: avoir ]
صرف فعل

1 باران باریدن

  • 1.Il pleut 9 mois sur 12 à Seattle.
    1. 9 ماه از 12 (ماه) را در "سیاتل" باران می بارد.
  • 2.Il pleuvait à verse.
    2. سیل‌آسا باران می بارید.

2 فروریختن

  • 1.Le sang pleuvait goutte à goutte.
    1. خون قطره قطره فرو می ریخت.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان