[فعل]

proférer

/pʀɔfeʀe/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: proféré] [حالت وصفی: proférant] [فعل کمکی: avoir ]

1 با صدای بلند گفتن با صدای بلند (چیزی گفتن)

1.Il n'ose proférer un mot.

1. او جرات نکرد یک کلمه با صدای بلند بگوید.
2.Proférer des injures.

2. با صدای بلند دشنام دادن.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان