[اسم]

la propriété

/pʀɔpʀijete/

قابل شمارش مونث

1 مالکیت ملک

1.À l'issue du procès, la maison est devenue sa propriété.

1. بعد از دعوای حقوقی، خانه به مالکیت او درآمده است.
2.Il possède une belle propriété en France.

2. او ملک [خانه] زیبایی در "فرانسه" دارد.