[فعل]

uriner

/yʀine/

فعل ناگذر

[گذشته کامل: uriné] [حالت وصفی: urinant] [فعل کمکی: avoir ]

1 ادرار کردن

1.Il est interdit d'uriner contre ce mur.

1. کنار این دیوار ادرار کردن ممنوع است.
2.Le chien a uriné contre l'arbre.

2. سگ کنار درخت ادرار کرده است.